O książce: rok / Nad rozpadającym się krajem, Za morzem ludzkich skarg, Rozciągniętym nad ścierniskiem, Bestia polująca, leci pardus. Rus jest smutna, szare niebo widzi szare gęsi. A grube kłosy chleba wylały dla niej ziarna łez. Gdzieś harfa żałośnie płacze, nad rzeką kłębi się para... Ale nie znając naszego smutku, gepard leci jak zła strzała.